Instytut Geografii - Wydział Biologii i Nauk o Ziemi

	Historia Pracowni
	Początki Pracowni Sedementologii i Paleoekologii w Instytucie Geografii UMK sięgają lat sześćdziesiątych. Z chwilą zatrudnienia, w 1962 roku, w Zespole Katedr Geografii (późniejszy Instytut Geografii) mgr Bożeny Noryśkiewicz utworzono w Katedrze Geografii Fizycznej kierowanej przez Profesora Rajmunda Galona - pracownię Palinologii. W zakresie zadań Pracowni było wykonywanie ekspertyz i analiz palinologicznych dla potrzeb rozwijanej przez pracowników Katedry, a później Instytutu, problematyki z zakresu geomorfologii i paleogeografii czwartorzędu. B. Noryśkiewicz podjęła też samodzielną problematykę badawczą z zakresu palinologii i na podstawie rozprawy doktorskiej dotyczącej rozwoju roślinności w interglacjale eemskim (profil Nakło) w 1975 r. uzyskała stopień doktora. W latach 1975 - 1994 w Pracowni pracowała także, na stanowisku technika pani Krystyna Krysiak. Jesienią 1968 roku z chwilą zatrudnienia w Zakładzie Geomorfologii mgr K.R. Lankaufa przystąpiono pod kierunkiem doc. dr. B. Rosy, do organizacji Pracowni Sedymentologicznej (równocześnie z Pracownią Hydrochemiczną w Zakładzie Hydrografii kierowanym przez dr W. Mrózka).







W latach 1969-1975 w Pracowni Sedymentologicznej będącą jednostką pomocniczą w strukturze Zakładu Geomorfologii wykonywano przede wszystkim analizy uziarnienia i obróbki ziarna kwarcowego dla prac. A. Olszewskiego , M. Pasierbskiego, Z, Churskiej i L. Roszko { równocześnie pracownicy Pracowni K.R. Lankauf i technik J. Drożyński (1973 - 1977) udzielali pomocy merytorycznej magistrantom z geografii fizycznej i geomorfologii wykonującym prace laboratoryjne). Od 1972 kierownikiem Zakładu w którym działała Pracownia był prof. W. Niewiarowski. W 1975 r. mgr Lankauf przeniesiony został na etat dydaktyczny w Zakładzie Geomorfologii, ale nie zerwał kontaktów z Pracownią, gdyż równocześnie od tego roku rozpoczęto analizy laboratoryjne profili wiertnicznych do Mapy Geologicznej Polski (1:200000). W latach 1975 - 1977 znacznie zwiększono wyposażenie Pracowni w sprzęt laboratoryjny. Po odejściu mgr J Drożyńskiego, w 1977 w Pracowni został zatrudniony mgr Z. Preisner. W latach 1977-1979 w Pracowni Sedymentologicznej przebadano szereg profili wiertniczych dla czterech arkuszy Mapy Geologicznej 1:50000.(arkusze Grójec, Racimierz, Dołuje, X ). Pod koniec 1982 roku nastąpiła zamiana: mgr Z. Preisner przeszedł na stanowisko nauczyciela akademickiego w Zakładzie, a mgr. K.R. Lankauf wrócił na stanowisko pracownika naukowo-technicznego do Pracowni. W latach 1982-1990 Pracownia Sedymentologiczna pozostawała w strukturze Zakładu Geomorfologii i Geografii Fizycznej, z tym, że w 1988 r. zmieniono jej nazwę na Pracownię Sedymentologii i Datowania Termoluminescencyjnego. Miało to związek z podjętymi w 1984 r. wspólnymi pracami z Instytutem Fizyki nad utworzeniem w Toruniu Laboratorium Datowania Metodą Termoluminescencji. Ostatecznie w Instytucie Geografii zbudowano stanowiska do preparacji i separacji minerałów, a w Instytucie Fizyki stanowiska pomiarowe termoluminescencji i spektrometrii. W latach 1985 - do 31.01.1992 oprócz mgr Lankaufa w Pracowni zatrudniony był mgr Piotr Proszek. Brał on czynny udział we wszystkich pracach związanych z rozbudową Pracowni o część dotyczącą datowania, a także jako jeden z pierwszych stosował metody komputerowe (drugi w IG ZX Spektrum, pierwszy AMSTRAD , drugi PC). W 1990 rozdzielono istniejący Zakład na dwa (Geomorfologii) oraz Geografii Fizycznej i Paleogeografii . Do 1994 roku Pracownia S i DTL po zostawała w strukturze tego Zakładu. W latach 1991-1992 w Pracowni zatrudniony był (na pół etatu) mgr Sławomir Hinz (termoluminescencja) . Po odejściu mgr P. Proszka od lutego do lipca 1992 mgr Tomasz Lubelski, a od jesieni 1992 mgr Jacek Szmańda i w ramach pół etatu technik Iwona Skowrońska, będąca pracownikiem Instytutu od 1986 roku. Od 1988 roku pracownicy Pracowni S i DTL wchodzili w skład Interdyscyplinarnego Zespołu Metod Datowania Bezwzględnego. W 1994 roku (21.06.1994) Zarządzeniem Rektora UMK nr. 33 powstał w Instytucie Geografii - Zespół Pracowni Specjalistycznych (ZPS). W skład Zespołu wchodziły: Pracownia Palinologiczna, Pracownia Sedymentologii i Datowania Termoluminescencyjnego, Pracownia Hydrochemiczna oraz Pracownia Komputerowa (dla studentów). Kierownikiem Zespołu został K. R. Lankauf. W 2003 (26.11.2003), po raz kolejny zmieniono strukturę organizacyjną: Pracownia Hydrochemiczna została organizacyjnie przypisana do Zakładu Hydrologii i Gospodarki Wodnej, Pracownia Komputerowa jako jednostka organizacyjna została zlikwidowana (pozostając fizycznie ), a z PSiDTL oraz Pracowni Palinologicznej utworzono Pracownię Sedymentologii i Paleoekologii . Kierownikiem tej Pracowni mianowano dr K. R. Lankaufa. Od października 2004 - dr J. Szmańda przeszedł do Zakładu Geomorfologii i Paleogeografii Czwartorzędu, a w jego miejsce zatrudniono na etacie inżynieryjno- technicznym mgr Włodzimierza Juśkiewicza. W 2006 roku na miejsce dr Bożeny Noryśkiewicz - po jej przejściu na emeryturę zatrudniono mgr Dawida Napiwodzkiego, a po jego odejściu w 2008 roku mgr Marka Chabowskiego. W 2010 roku na emeryturę przechodzi dr Krzysztof Lankauf, a kierownictwo nad Pracownią przejmuje dr hab. Paweł Molewski z Zakładu Geomorfologii i Peleoekologii Czwartorzędu.

Ostatnia modyfikacja: 01.12.2010r. Uwagi i komentarze prosimy kierować na adres: wwj@geo.uni.torun.pl