Sztuka włoska XX wieku

W 1997 r. ukazała się książka, pt. Attilio Alfieri a malarstwo włoskie XX wieku, Lublin 1997 (Redakcja Wydawnictw KUL), ss. 320, il. 198, będącą pierwszym, zarówno na gruncie włoskim jak i w polskiej literaturze przedmiotu, monograficznym opracowanie życia i ponad siedemdziesięcioletniej twórczości malarskiej włoskiego artysty Attilio Alfieriego – jednego z najważniejszych twórców mediolańskiej sceny artystycznej lat 30. i 40. XX wieku, tworzącego w atmosferze artystycznego tygla stolicy Lombardii, pełnego intensywności presji i napięć pomiędzy wszechobecną wówczas sztuką Novecenta a rodzącymi się w tym czasie, bliskimi malarzowi, nowymi grupami artystycznymi – „Chiaristi” i „Corrente”. Publikacja, oparta na bezpośrednich studiach i badaniach, przeprowadzonych przez mnie w mediolańskim środowisku artystycznym oraz w pracowni malarskiej Alfieriego pod koniec XX wieku, jest próbą umiejscowienia bogatego i różnorodnego – nader indywidualnego (co ujawniło się zwłaszcza w okresie trudnych przemian społeczno-ekonomicznych i politycznych Włoch okresu Mussoliniego) – dorobku tego twórcy w historii współczesnego malarstwa włoskiego i europejskiego. Opracowanie obejmuje całość dokonań artysty w dziedzinie grafiki, panneau, kolaży, plakatów reklamowych, panneau filmowych, cykli prac ekspresjonistycznych, portretów, martwych natur, pejzaży oraz prac optycznych i kinetycznych – z pełnym, po raz pierwszym wykonanym, katalogiem wszystkich znanych dzieł artysty. Wielorakość i szerokość podejmowanych przez mediolańskiego twórcę prób warsztatowych w zakresie ekspresji wypowiedzi, stosowanych materiałów, ukierunkowań oraz wyprzedzeń, stawia cały jego dorobek, a szczególnie dokonania w zakresie sztuki informel oraz pre pop-artu, w szeregu najwybitniejszych mistrzów sztuki włoskiej XX wieku.