English version
Pobieranie animacji...
Menu główne:
Ostatnie Wyprawy:
Szybkie linki:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu





Odwiedź nasz profil w portalu Facebook

Szukaj nas też na Twitterze
Badania prowadzone w oparciu o Stację Polarną UMK

Badania na lodowcach regionu
Kliknij zdjęcie, aby powiększyć

Problematyka badawcza

Rejon Kaffioyry wraz przyległymi lodowcami Aavatsmarka (75 km²) i Dahla (132 km²) oraz z sześcioma lodowcami spływającymi w jej kierunku (28 km²) zajmuje powierzchnię około 310 km². Stanowi to zaledwie 12% powierzchni Ziemi Oskara II. Pasma górskie, lodowce dolinne i ich strefy marginalne wraz z nadmorską niziną Kaffioyry mają powierzchnię 103 km². Licząca zaledwie 14 km długości i do 4 km szerokości Kaffioyra, z uwagi na swoją wielką różnorodność przyrodniczą jest doskonałym poligonem badawczym.

W wyniku wieloletnich pomiarów powstała mapa topograficzna Kaffioyry z elementami rzeźby i budowy geologicznej. Badaniami objęto prawie wszystkie komponenty środowiska geograficznego. W programach naukowych największy nacisk położono na badania w zakresie glacjologii, geomorfologii glacjalnej, wieloletniej zmarzliny i procesów peryglacjalnych oraz badania klimatologiczne i botaniczne. W programach naukowych ostatnich wypraw od 1995 roku największy nacisk położono na badania glacjologiczne, badania wieloletniej zmarzliny - sezonowego odmarzania różnych rodzajów gruntu oraz obserwacje meteorologiczne. Lodowce są dominującym elementem rejonu Kaffioyry. Od XIX wieku powierzchnia tych lodowców uległa zmniejszeniu o około 30%. Określenie przebiegu i przyczyn zmian zasięgu lodowców jest aktualnie jednym z głównych problemów badawczych. Osiągnąć to można przez badania bilansu masy lodowców. Aktualnie badaniami bilansu masy objęto cztery lodowce: Waldemara, Ireny, Elizy i Aavatsmarka. Prowadzone są zarówno badania związane z bilansem letnim (ablacja lodowców, odpływ z lodowców), jak i zimowej akumulacji śniegu. Szczegółowymi planami badawczymi objęto też dwa duże lodowce kończące się w morzu: Aavatsmarka na północy i Dahla na południu Kaffioyry. Aktualnie prowadzone są szczegółowe badania nad subakwalną rzeźbą glacjalną zatok rejonu Forlandsundet.

Z aktualnymi wynikami prowadzonych badań zapoznać się można też na stronie internetowej stacji (www.stacja.arktyka.com) oraz w wydawnictwach World Glaciological Monitoring Service (WGMS- IAHS) oraz na stronie internetowej Circumpolar Active Layer Monitoring (CALM- IPA). W oparciu o Stację Polarną UMK powstał cały szereg prac i rozpraw naukowych z zakresu większości dziedzin nauk o Ziemi (glacjologii, klimatologii, hydrologii, geomorfologii, gleboznawstwa i botaniki, w tym prace magisterskie i rozprawy doktorskie).
Podkreślić trzeba bardzo wyraźnie, że badania w rejonie Kaffioyry zapoczątkowane zostały już w 1938 roku, a od 1975 roku prowadzone są w oparciu o własną, wybudowaną od podstaw skromną stację badawczą. O dużej atrakcyjności naukowej geoekosystemu Kaffioyry świadczy to, że każdego roku organizowane są interdyscyplinarne ekspedycje z udziałem reprezentantów z innych polskich i zagranicznych ośrodków naukowych. Prowadzone są również badania w ramach Międzynarodowego Roku Polarnego (IPY).

Lodowce regionu objęte najszerszym zakresem badań (kliknij, aby powiększyć):


Więcej zdjęć w galeriach Naszych Wypraw

Zapraszamy do zapoznania się z wynikami badań - w dziale Publikacje znajdują się odnośniki do wybranych opracowań.

Kliknij miniaturę poniżej, aby pobrać ortofotomapę regionu Forlandsundet